اسفناج بومی آسیا و به احتمال زیاد بومی ایران می باشد. تاریخ نشان می دهد که این سبزی در 2000سال قبل در ایران کشت می شده وایرانیان باستان به خواص آن پی برده بودند. اسفناج در سال1100میلادی از ایران به اسپانیا برده شده، سپس از اروپا به آمریکا انتقال یافت و همچنین توسط اعراب به شمال افریقا وارد شد. مردم چین در سال 764 میلادی آن را کشت می نمودند واز آن به عنوان سبزی استفاده می کرده اند.
نام اسفناج از کلمه اسپانیایی
espinacea مشتق شده است. نام سانسکریتی که به کشت قدیم
آن اشاره کند وجود ندارد.
اسفناج دو نوع است: دارای دانه های خاردار و دانه های
صاف. اینها در آلمان در سال 1351 و در سایر مناطق اروپا در سال 1352 شناخته شده
بودند.
این مقاله پروژه دوست خوبم مهندس مراد بهمن می باشد.
کپی برداری مجاز و رایگان
میلاد شریفی